Dzień Kobiet, czyli chwila przyjemności

Hmm dziś Dzień Kobiet, czyli też mój dzień.... Przynajmniej tak być powinno. Ale oczywiście dzień jak co dzień czyli do dupy........

Miał być dobry miły i przyjemny i jak zawsze było odwrotnie. Ale przecież chyba nie powinnam się już dziwić i powinnam się przyzwyczaić. Ale przecież każdemu od życia trzeba trochę przyjemności. I tak siedzę i sobie myślę jakie mnie to ostatnio przyjemności spotkały. No fakt dostałyśmy dziś w pracy tulipany (z czego jeden prawie od razu padł) i po lampce wina od chłopaków. No i kupiłam sobie czekoladę (bo przecież jakaś przyjemność w ten dzień mi się należy). No a wcześniej, tak kilka dni wstecz... siedzę i myślę myślę i nic nie mogę wymyślić. Może gdybym była w trochę lepszym humorze to bym coś znalazła. Na bank bym znalazła bo przecież otaczają mnie też osoby którym na mnie zależy i są dla mnie mili i rozmawiają ze mną i pocieszają mnie a to przecież jest miłe i przyjemne no i powinnam to doceniać. Ale to nie tak, że nie doceniam, bo doceniam ale w takie dni jak dziś zapominam o tym.

No i po raz kolejny w kółko tłukące się po mojej głowie w moim sercu dlaczego tak ciężko żyje się samotnie??? Bo przecież lepiej jest jak kłopoty rozdzielają się na dwoje, nawet mimo tego że pewnie jest ich dwa razy więcej, ale nie są tylko w mojej głowie.... no bo co dwie głowy to nie jedna.

No i wena do pisania mi się urwała... wrrrr jak tego nie lubię :( Naprawdę zapanowała mi pustka w głowie i nie wiem co chciałam napisać. Kończę ale jak wena wróci to coś jeszcze napiszę. Nie wiem czy będzie to dziś czy jutro ale napiszę...